Vanaf dit academiejaar staat Gebouw P klaar om de ervaring van studenten op Campus Drie Eiken te verrijken. dwars neemt je mee op een uitgebreide toer doorheen de duurzame gebouwen en de verschillende eetgelegenheden. Waarschuwing: een hongergevoel of een plotse nood om te gaan sporten kunnen optreden.
 

Van de kathedraal tot het Centraal Station, Antwerpen is een stad stampvol historische gebouwen. Op ongeveer 250 meter van een van de mooiste stations ter wereld kan je ook op een groep olifanten stuiten in de oudste dierentuin van België. ZOO Antwerpen bestaat al sinds 1843 en heeft sindsdien nog maar één tijger laten ontsnappen in de Antwerpse straten. dwars onderzoekt hoe je als student het meeste uit de ZOO kan halen.
 

De rector en zijn team: het zijn belangrijke mensen die veel weten, doen en vergaderen. Maar wat doen ze nu echt? Hoe kijken ze naar de problemen binnen en buiten onze universiteit? In een openhartig gesprek met dwars vertelt vicerector Valorisatie en Duurzaamheid Steven Van Passel over het klimaatplan, financiering en – je raadt het  al – valorisatie.

Waar is de Studentenraad zoal mee bezig? Haar roze logo verschijnt te pas en te onpas in de mailbox, maar wat doet ze naast mailen? Op welke manieren beïnvloedt ze het dagelijks leven van de student? Om daarachter te komen neust dwars in de projecten van de Studentenraad. Deze editie vragen we Yorn Maes, coördinator Onderwijs, het hemd van het lijf over het fraudebeleid.
 

Sportwedstrijden worden al enkele jaren gebruikt als decor om protestacties in uit te voeren. Zeker sporten in de openbare ruimte zijn een dankbare achtergrond omdat ze minder kunnen worden gecontroleerd vanuit de sportorganisatie. In de Ronde van Spanje, een van de grootste wielerevenementen ter wereld, stonden de protestacties wel erg centraal, wat dan weer de vraag oproept of protest wel thuishoort in sportwedstrijden.
 

Twee jaar geleden dook de grote hoefijzerneus, een vleermuis van amper zeven centimeter, opeens weer op in Vlaanderen, nadat ze sinds 1964 niet meer gezien was. De ontdekking was goed nieuws voor biologen, maar minder goed nieuws voor de bouw van de feestzaal op Campus Drie Eiken (CDE). Vleermuizen zijn immers beschermde soorten en de bouw van de feestzaal zou hun leven enorm kunnen verstoren. Maar hoe is het mogelijk dat deze kleine dieren de bouwplannen van UAntwerpen zo in de war schoppen? Op dit moment voeren een aantal biologen onderzoek naar hun vliegpatronen en overwinteringsgewoontes, met als doel te ontdekken hoe ze de verstoring op Fort 6 zoveel mogelijk kunnen beperken. dwars interviewde Luc De Bruyn, bioloog aan UAntwerpen en het Instituut voor Natuur en Bosonderzoek (INBO).
 

Of je nu net begint met studeren, een nieuwe opleiding start of een volgende stap zet in je studententijd: elke overgang brengt veel veranderingen met zich mee. Soms betekent dat verhuizen naar een nieuwe stad of wennen aan een nieuwe vorm van onderwijs, soms gaat het om een stage, een buitenlandse ervaring of gewoon een nieuwe balans vinden. Voor velen voelt die periode spannend aan, maar het kan tegelijkertijd overweldigend zijn. Waar de een zich moeiteloos in een nieuwe vrienden­kring stort, merkt de ander juist hoe lastig het is om aansluiting te vinden. Voor je het weet kan eenzaamheid zich ongemerkt in je nieuwe routine nestelen. Maar wat is nu precies eenzaamheid?
 

Kon het maar altijd zijn hoe het nu is. Tussen welkom en al begonnen. Het academiejaar is voorbij de start, maar nog niet voorbij het eind van het begin. Vragen uit beleefdheid over je vakantie zullen niet meer komen en ook jijzelf toont geen interesse meer in de vakantiequeeste van je medestudenten. De drukte op de campus neemt alweer af en het is opnieuw mogelijk te fietsen in de fietsenstallingen. Alle nieuwe dingen zijn niet meer nieuw, maar ook nog niet oud (bijvoorbeeld Gebouw P, zie p. 9). De herfst laat bladeren vallen terwijl verdwaalde zonnestralen onze smalltalk helpen vullen met “Mooi weer vandaag, he?” De eerste paradox is de lippen van je prof al gepasseerd, je eerste gele markeerstift al gevallen. De hele ‘hallo, welkom’-heisa ligt achter ons, deadlines en examens ver voor ons. Het zwaard van Damocles staat nog in de kast.
 

Deze zomer trokken veertien studenten naar Arusha, Tanzania, tijdens een internationale uitwisseling georganiseerd door USOS vzw. Ze verbleven er samen met acht Congolese studenten als alternatief voor Bukavu, waar ze wegens veiligheidsoverwegingen niet naartoe konden. dwars dook de savanne in samen met Delicia, Nette en Enrico en sprak met hen over cultuurshocks, African flavours en grenzeloze vriendschappen. 

Net als bij het lijstje van boeken die iedereen gelezen moet hebben, ligt ook de canon van first-person shooters in het hoofd van iedere gamer grotendeels vast. Er zijn natuurlijk goede redenen om de Half-Lifes, Call of Duty’s en andere Wolfensteins van deze wereld in het digitale Pantheon op te nemen, maar het nadeel van deze veelal onuitgesproken vooringenomenheid is dat minstens even indrukwekkende titels als Timeshift, Call of Juarez of Singularity wel systematisch in de vergeethoek belanden. Met wat slechte wil valt bovendien zelfs het verafgode Half-Life ook maar een spel te noemen dat is vastgelopen in het moeras van een veel te ingewikkeld plot, met Portal als enige reddingsboei. Het ooit zo plezante Call of Duty is dan weer verworden tot een multiplayer voor pre-adolescenten dat elk jaar langs de kassa moet passeren om in leven te blijven. Het is met andere woorden, net als bij films of boeken, soms wel goed om even verder te kijken dan de platgetreden canon … naar Singularity bijvoorbeeld.