Ik voel me een boom tijdens herfst.  

Een voor een vallen mijn blaadjes naar beneden.

Zonder het zelf te weten

Doe ik veel te hard mijn best.

 

Elk jaar opnieuw,

Hoop ik dat ik weer nieuwe, groene, jonge blaadjes zal groeien.

Zodat ik eindelijk kan openbloeien.

 

En elk jaar opnieuw,

Verlies ik weer.

 

Zoals een rups uit zijn cocon kruipt

En wegvliegt als een vlinder

Net zo schud ik de dorre bladeren af.

Altijd een paar minder.